Ervaringen

Het is warm, zeg maar gerust heet. Alweer een paar dagen. Ik snak naar een onweer- en regenbui. Heb ik even mazzel. Net op het moment dat ik dit schrijf trekken de wolken zich samen en kleurt de lucht donker. Ik kijk uit naar de ontlading. De opgebouwde spanning wordt er letterlijk in één keer uitgeknald.

De bui is losgebarsten, zeggen wij dan zo mooi. Wat zitten er stiekem toch veel boodschappen in onze taal. Zo’n onweersbui laat ons letterlijk zien wat er gebeurt als we een periode van opgebouwde spanning meemaken. Ergens moet er een ontlading komen. In het geval van hitte is dat een flinke onweersbui wat bijna altijd gepaard gaat met bliksem, opgevolgd door een pittige stortbui.

In ons lichaam vinden er soortgelijke processen plaats. Wanneer we iets meemaken wat we als heftig ervaren, dan reageert ons fysieke lijf hierop. Zonder dat we het in de gaten hebben vinden er allerlei biologische processen plaats in organen, die betrekking hebben op wat we meemaken. Zodra het 'gevaar' geweken is kan het lichaam ontladen. Sterker nog, het moet ontladen. We worden ziek; de onweersbui van het lichaam. Er kan sprake zijn van 'kortsluiting'  in de vorm van bijvoorbeeld flauwvallen, je bezeren, duizelig zijn, oorsuizen, verlamming, stuiptrekkingen of misselijkheid. De blixemschichten van het lichaam. Hierna komt de ontlading en laten we van alles los; er komen tranen, je gaat zweten, overgeven, bloeden of moet opeens heel nodig naar de wc.

De stortbui van het lichaam  :-)

Als je weet welke processen er in het lichaam plaatsvinden kun je dit in vertrouwen ontvangen net zoals de onweersbui. We zijn er bekend mee. Zouden we dat niet zijn, dan is zo’n onweersbui behoorlijk onheilspellend en zorgt het voor de nodige angst de volgende keer dat het weer dreigt.

Ons lichaam slaat de situatie op als een herinnering in ons systeem en onthoud alle aanwezige details welke op dat moment aanwezig zijn. Van geuren en kleuren, temperaturen en omstandigheden. Inclusief onze eigen emotionele reactie. Zodat we direct getriggerd worden als een zelfde situatie zich voordoet. En we vanuit deze herinneringen acuut kunnen reageren. Wat niet eens op bewust niveau gebeurt.

Hoe wij dus op een situatie reageren is daarmee misschien nog wel veel belangrijker dan de situatie zelf. Deze triggerd slechts de onderliggende opgeslagen emotionele herinnering/reactie. Is deze in harmonie met wat zich afspeelt dan is er niets aan de hand en volgt een ontlading waarna je in vertrouwen kunt doorgaan zodra de onweersbui of heftige situatie achter de rus is. Is de opgeslagen herinnering in conflict of in strijd met je eigen natuur dan komt de ontlading niet of nauwelijks. De opgebouwde energie blijft in het lichaam en wordt versterkt elke keer als een zelfde situatie zich voordoet. Wat zich uiteindelijk uit in aanhoudende lichamelijke of mentale klachten.

De relatie met de opgeslagen herinnering wordt op dat moment niet meer gelegd… Daarvoor zou je terug in de tijd moeten om de verbanden bloot te leggen. Wat heb je allemaal aan soortgelijke situaties meegemaakt en hoe heb je je daarbij gevoeld. Hallo Biografische tijdlijn als praktische tool hiervoor :-) Plaats de meegemaakt situatie op je levenstijdlijnen, kijk wanneer dit heeft plaatsgevonden en herleid de oorsprong. Zodat het lichaam eindelijk kan ontladen...

HALLO DOORBRAAK!