Blog Post

biografische tijdlijn

Ervaringen

Laat je inspireren door de vele Ervaringsverhalen, tips, en persoonlijke ervaringen


Ervaringsverhaal: Ik heb de erkenning van een ander niet meer nodig!


Kraamtranen
Biografische tijdlijn

Ontdek welk verhaal Lisanne haar Biografische tijdlijn verteld

over de behoefte van erkenning door haar vader

‚Hoe haar faalangst verbonden was met erkenning bij haar geboorte'


Ik ben op 4 mei geboren met doden herdenking dus en mijn dochter is op dezelfde dag geboren!


Het was zo’n beetje de eerste informatie die ik kreeg toen we Lisanne’s tijdlijn uit gingen werken. Het had meteen mijn aandacht! Omdat ik weet dat wanneer familieleden dezelfde geboortedata en/of sterfdata delen dit belangrijk is in het verhaal. En dan ook nog op een dag waarin overleden herdacht werden. Ik voelde al direct de bijzonderheid van deze info. En we waren nog niet eens begonnen met de daadwerkelijke tijdlijn. Die volgde direct hierna.


Haar eerste levenslijn besloeg een periode van 18 jaar. En omdat ze nu 33 jaar was speelde haar leven zich nu af op háár tweede levenslijn welke ik er chronologisch naast tekende. Zodra de lijnen op papier stonden begon ze al te vertellen over haar geboorte.


Ik kwam onverwacht. De kans op een zwangerschap was nihil. Ik was dus een cadeautje en moest er blijkbaar gewoon komen. 


Een verhaal dat ze herkent in de geboorte van haar derde kindje, haar tweede dochter. Deze zwangerschap kwam ook heel onverwacht. Zou theoretisch niet mogelijk zijn en toch was daar haar dochter! Een cadeautje en blijkbaar moest ook dit meisje er gewoon komen.


We vullen verder haar tijdlijn in. Toen ik 2 1/2 was zijn mijn ouders gescheiden. Ik voelde aan alles dat deze gebeurtenis veel impact heeft gemaakt. Met 2 1/2 jaar heb je echter een ander bewustzijn en is er geen ruimte om dan te kunnen doorvoelen wat je meemaakt.


Ik vraag haar direct wat er op haar 21e is gebeurd. Het moment op haar 2e tijdslijn dat parallel loopt met deze ervaring op haar 1e tijdlijn. Toen zat ik in een depressie...


Vanuit mijn kennis vanuit de 5 Biologische natuurwetten weet ik dat ook een depressie een verhaal verteld. Het lichaam gaat in volle overgave. Het heeft rust nodig om fysiek los te laten wat het daarvoor meegemaakt heeft en dat moet pittig geweest zijn anders kiest het lichaam niet voor een totale ‘adembreak’


Mijn relatie is toen verbroken en de band met mijn vader was toen erg slecht. En opeens ziet ze het… De overeenkomst in het verhaal over haar geboorte tot en met de scheiding van haar ouders én haar eigen ‘scheidings'periode. Jemig…!!!!

En daar kwamen de tranen. Het moment van doorbraak. Spontaan krijgen we allebei kippenvel over ons lijf. Het was nodig even stil te zijn en te voelen….

Haar depressie vertelt het verhaal van het meisje van 2 1/2 dat toen door moest met haar leven. Wat moet het zwaar voor haar geweest zijn…


Na de stilte en het voelen herpakte ik de sessie. Ik voelde aan alles dat ik nog even door moest. Omdat haar geboorteverhaal en het geboorteverhaal van haar tweede dochter (derde kindje) zo op elkaar leken wilde ik hier nog naar kijken. Wat was er op hetzelfde moment gebeurt op haar eerste tijdlijn dat overeenkwam met het moment dat ze zo onverwachts zwanger werd van haar dochter. Het was het moment dat ze ongeveer 13 jaar was. Toen kreeg ik verkering met mijn eerste vriendje. Toen dat uitging heb ik zoveel pijn ervaren; echt hartzeer. Die pijn, zò diep als toen, heb ik daarna nooit meer ervaren.


Daarna was ik ook een ongeleid projectiel in mijn gedrag. Op school bleek ik ook veel slimmer te zijn dan dat de CITO toets had laten zien. En ik ging uiteindelijk van de basisberoepsgerichte leerweg naar de havo. En wat was er dan gebeurd rondom de CITO periode dat je zo laag scoorde? Tijdens het maken van de CITO toets kwam ik voor de lunch thuis eten. Op dat moment heeft mijn moeder mijn buurvrouw, die als een oma voor mij was dood aangetroffen in haar huis. Ik moest die middag weer gewoon naar school om mijn CITO toets af te maken. Er werd niet gesproken over wat er was gebeurd; Het werd dood gezwegen.


Opmerkelijk was dat haar vader docent was op haar school en nergens vraagtekens had geplaatst bij de té lage CITO score van zijn dochter. Deze was zelfs zò laag dat ze ook nog eens toelating moest doen voor de basisberoepsgerichte leerweg om te kijken of ze dit wel zou aankunnen. Terwijl ze eigenlijk dus veel pienterder was. Ik heb me zò dom gevoeld. Terwijl ik dat dus helemaal niet was! Vader had nergens zijn stem gebruikt om voor zijn dochter op te komen. Alsof ze niet bestond.


Hoe bijzonder was haar keus op dezelfde tijdsfrequentie op haar 2e tijdlijn, om uit ‘voorzorg’ voor een morning after pil te kiezen om een zwangerschap te voorkomen. Haar dochter kon/mocht niet bestaan…


De laatste brug die ik nog wilde slaan was die van haar eerste dochter; haar 2e kindje waarmee ze haar geboortedatum deelt. Wat was er rond je 9e /10e jaar gebeurd op dezelfde tijdsfrequentie op je 1e tijdlijn? Mijn moeder had toen een Burn-out en ik moest eigenlijk voor mezelf zorgen. En ik turnde toen heel intensief en toen zijn mijn faalangsten ontstaan. Op het moment dat ik moest presteren klapte ik dicht. Voor wie of wat was je bang? Voor mijn vader. Bang om te falen dus voor vader. En ik schreef twee woorden op; Erkenning vader


Weer kippenvel…

En weer tranen…


Want dit was precies haar grote worsteling. En dit kwam in alles terug in de gebeurtenissen van haar leven. Met het verhaal dat haar Biografische tijdlijn vertelde was de kans heel groot dat vader zijn dochter bij haar geboorte energetisch nooit erkend heeft. Haar zwangerschap kwam als een verrassing geheel ook tegen alle verwachtingen in. Een kans van 0,001% en toch was ze er. Ik was een cadeautje. Een cadeautje dat door haar vader vanuit eigen pijn nooit echt erkend is. En waar ze al haar hele leven naar verlangt. Erkenning van vader in haar bestaan.


Daarom ontwikkelde ze op haar negende faalangst. En weer is er kippenvel en zijn er tranen…


De geboorte ervaart een kindje energetisch als een soort van examen. Het examen om te mogen bestaan. Is er om wat voor reden ook, geen erkenning (mogelijk) door een van de ouders dan komt dit vaak terug in de vorm van faalangst. De cirkel was rond nu ♡


* Uit privacy overweging is de gebruikte naam gefingeerd

Lisanne haar ervaring met mij en met het werken met de Biografische tijdlijn:

Dank je wel voor deze geweldige sessie. 

Puzzelstukjes op z'n plek. Niet één maar meerdere. Jouw werk maakt visueel inzichtelijk. Dat waar heel veel mensen naar op zoek zijn, de rode draad. 

Je begeleidt het heel erg helder en op een laagdrempelige maar toch ook professionele manier. 


Dat hele stukje erkenning heb ik nu ook echt kunnen inzien en kunnen loslaten. Ik heb het niet nodig! Het was iets waar ik elke keer zo naar op zoek was, ook met bijvoorbeeld werk. Ik dacht steeds hogerop te moeten komen voor erkenning. Ik denk nu; het gaat er niet om wat voor mooie functie ik van de buitenkant heb. Het gaat om het interne bij mezelf; waar word IK heel blij van. Al is het iets heel simpels. Sinds ik dat accepteer stromen de opdrachten ineens binnen! Waar ik gewoon echt superblij van wordt.


Daarnaast ga ik nu ook voor een stukje basis inkomen en wil voor 10 tot 15 uur in de week aan de slag met voor mij simpel werk waar ik gewoon héél blij van word. Ik heb heel lang die drempel niet over durven gaan want wat zou de ander daar wel niet van vinden. Dan krijg ik toch geen erkenning. Heb ik zoveel studies gedaan en dan ga ik simpel werk doen. En nu heb ik daar schijt aan. Dit is iets waar ik blij van word!


Herken je iets in dit verhaal?

Of voel je er een verbinding mee? Benieuwd naar wat jouw eigen levenservaringen jou te vertellen hebben?


Doe dan mee met een van de Experiences en ontdek je eigen verhaal!


Share by: